Your ego can become an obstacle to your work. If you start believing in your greatness, it is the death of your creativity".
— Marina Abramovic
Ik en mijn werk, mijn werk en ik
1 juli 2015
“Waarom heb ik deze baan eigenlijk? Doe ik wat ik leuk vind? Is mijn functie een verlengde van mij? Een weerspiegeling van mijn persoonlijkheid? En als ik op mijn werk faal, voelt het dan alsof ik faal als persoon?”
Vragen die eenieder van ons ongetwijfeld wel eens heeft gesteld aan zichzelf. En dat is ook niet zo gek, want een groot gedeelte van ons leven brengen we door op ons werk. We hebben een bepaalde functie en vervullen een rol binnen een groter functionerend geheel; de organisatie.
Hoe zien we onszelf dan binnen deze organisatie? Verwarren we de rol die we vervullen met wie we zijn? Dan ontlenen we mogelijk onze eigen identiteit aan deze rol. In dat geval is het vaak lastig om objectief naar werk gerelateerde zaken te kijken. Persoonlijk belang wordt vermengd met of prevaleert boven het belang van de organisatie. Of dit dan ten goede komt aan de organisatie is maar sterk de vraag. En, nog belangrijker, is dit wel het juiste voor het individu? Zou er niet juist sprake moeten zijn van wederkerigheid in de ‘relatie’ tussen het individu en de rol die hij/zij vervult?
Zelfkennis en -reflectie is dan wel een vereiste....Ben ik bewust van mijn krachten? Weet ik wanneer ik mijn kracht sta? En, nog belangrijker, ben ik bewust van de grenzen van diezelfde krachten? Herken en erken ik vervolgens deze wetenheid? Durf ik mijn 'zwaktes' te erkennen... is dít niet juist hetgeen getuigd van kracht? Het punt waar persoonlijke groei start? Zodra dat bewustzijn er is bij ieder individu zou een team, afdeling of organisatie dan kunnen functioneren als een harmonieus geïntegreerd geheel? En de toegevoegde waarde van de organisatie worden gemaximaliseerd? Of is dit een onmogelijk streven?
Het blijft bijzonder fascinerende materie... de mens. Terug naar overzicht
Vragen die eenieder van ons ongetwijfeld wel eens heeft gesteld aan zichzelf. En dat is ook niet zo gek, want een groot gedeelte van ons leven brengen we door op ons werk. We hebben een bepaalde functie en vervullen een rol binnen een groter functionerend geheel; de organisatie.
Hoe zien we onszelf dan binnen deze organisatie? Verwarren we de rol die we vervullen met wie we zijn? Dan ontlenen we mogelijk onze eigen identiteit aan deze rol. In dat geval is het vaak lastig om objectief naar werk gerelateerde zaken te kijken. Persoonlijk belang wordt vermengd met of prevaleert boven het belang van de organisatie. Of dit dan ten goede komt aan de organisatie is maar sterk de vraag. En, nog belangrijker, is dit wel het juiste voor het individu? Zou er niet juist sprake moeten zijn van wederkerigheid in de ‘relatie’ tussen het individu en de rol die hij/zij vervult?
Zelfkennis en -reflectie is dan wel een vereiste....Ben ik bewust van mijn krachten? Weet ik wanneer ik mijn kracht sta? En, nog belangrijker, ben ik bewust van de grenzen van diezelfde krachten? Herken en erken ik vervolgens deze wetenheid? Durf ik mijn 'zwaktes' te erkennen... is dít niet juist hetgeen getuigd van kracht? Het punt waar persoonlijke groei start? Zodra dat bewustzijn er is bij ieder individu zou een team, afdeling of organisatie dan kunnen functioneren als een harmonieus geïntegreerd geheel? En de toegevoegde waarde van de organisatie worden gemaximaliseerd? Of is dit een onmogelijk streven?
Het blijft bijzonder fascinerende materie... de mens. Terug naar overzicht